NIEBIESKA NIEROZŁĄCZKA CZARNOGŁOWA

(Agapornis personata)

 

Gatunek ten zamieszkuje przygraniczne obszary Kenii i Tanzanii.

Jest symbolem trwałości i nierozerwalności uczuć; wierności i miłości do końca życia.

Powszechna jest opinia, że po stracie partnera nierozłączka umiera (nie jest to prawda).

Ptaki te raz dobrane w pary są sobie dozgonnie wierne: samczyk stale opiekuje się samiczką

i nie dopuszcza do niej konkurentów, karmi ją, głaszcze dziobem po głowie i stale przebywa w pobliżu.

 

Nierozłączki żyją około 7 lat

 

Określenie płci ptaków nie jest proste. Rozróżnić płeć pomaga kształt głowy, która u samca jest nieco dłuższa i kanciasta na potylicy, podczas gdy u samicy z tyłu jest zaokrąglona. Gatunki nie posiadające białej otoczki dookoła oczu zazwyczaj różnią się ubarwieniem głowy. Samiczki są też zwykle większe od samców. Nasilenie tych cech jest zależne od gatunku i wieku ptaka.

 

NOWY DOM

Nierozłączki można trzymać w wolierach zewnętrznych w większych grupach lub w domu. Ptaki te nie mogą przebywać z innymi małymi ptakami, ponieważ bywają w stosunku do nich agresywnie i mogą je okaleczać. Osobniki tego samego gatunku nie czynią sobie krzywdy. Klatka pojedynczego ptaka lub pary papużek powinna mieć wymiary co najmniej 70 x 50 x 30 cm. Wewnątrz powinny znajdować się 2 - 3 żerdki o średnicy ok 3 cm, wykonane z nieokorowanych gałązek bukowych lub wierzbowych, poidełko i karmnik. Dno klatki powinno być wysypane piaskiem dla ptaków z wapiennymi dodatkami. Nierozłączki lubią się kąpać, jednak basen z wodą nie powinien znajdować się w klatce przez cały czas, gdyż woda szybko stygnie, a kąpiel w zimnej wodzie może skończyć się dla ptaków przeziębieniem. Jeżeli chcemy rozmnożyć papużki należy wstawić im do klatki budkę lęgową o wymiarach: 15 x 15 x 25 cm z otworem wylotowym o średnicy 6 cm. Najlepszym materiałem do wyścielenia gniazda są świeże gałązki topoli, wierzby lub brzozy oraz wilgotny torf. Nie powinniśmy rozmnażać ptaków, które nie ukończyły roku, ponieważ ich rozwój fizyczny nie została jeszcze zakończony. Samica składa od 4 do 6 jaj, które wysiaduje około trzech tygodni. Młode wylatują z gniazda po 2 miesiącach. Lęgi mogą odbywać się niemal przez cały rok, jednak najlepszym okresem jest późna wiosną i wczesne lato.

 

JADŁOSPIS

W środowisku naturalnym nierozłączki żywią się różnymi nasionami, orzeszkami, jagodami i młodymi pędami roślin. W okresie wychowu młodych zjadają też owady i ich larwy. W niewoli najlepsze pożywienie dla nierozłączek to ziarno prosa, kanaru, owsa i słonecznika.

W klatce powinna znajdować się także sepia lub wapno ptasie i czysta świeża woda. Oprócz tego należy podawać ptakom rozdrobnione owoce (banany, winogrona i jabłka) oraz skiełkowane ziarno pszenicy, żyta i słonecznika. Latem papugi chętnie jedzą młode listki mniszka lekarskiego. Pamiętajmy, że duża różnorodność pożywienia sprzyja dobrej kondycji ptaków.

 

POZA KLATKĄ

Nierozłączki nie mogą ciągle przebywać w klatce. Co jakiś czas powinniśmy dać im możliwość rozprostowania skrzydełek. Jednak wszystkie spacery po domu powinny odbywać się pod bacznym okiem opiekuna. Nierozłączki to ptaki ciekawskie i aktywne, fruwają szybko i są na tyle małe, że wcisną się w każdy kąt. Lubią zrzucać przedmioty z półek, smakować zupę w talerzu i napój w szklance. Zanim zdecydujemy się na wypuszczanie nierozłączek, powinniśmy trochę je oswoić. Oswajanie powinniśmy zacząć od powolnego wkładania ręki ze smakołykiem do klatki. Kiedy ptaki się płoszą, zabieramy dłoń. Ponawiajmy próbę do momentu, aż ptaki zaczną jeść z ręki, a potem na niej siadać. Oswojone nierozłączki same będą wracały do klatki. Dobrze jest też karmić ptaki tylko w klatce, wtedy zaproszeniem do powrotu będzie dla nich dźwięk sypanego ziarna do karmnika.

 

DLACZEGO WARTO MIEĆ NIEROZŁĄCZKI?

Nierozłączki swą popularność zawdzięczają ubarwieniu, charakterowi i bezproblemowemu utrzymaniu. Są to ptaki, które można oglądać długimi godzinami, a ich harce wywołują uśmiech na niejednej buzi. Rzadko kiedy zobaczymy je spokojnie siedzące na żerdce, zazwyczaj biegają po klatce, wspinają się po drabinkach i szukają pokarmu, radośnie dyskutują ze sobą lub z domownikami. Wypuszczone zwiedzają cały dom, a kiedy się zmęczą, siadają na żyrandolu, by z góry obserwować, co się dzieje dookoła. Posiadając elementarną wiedzę na temat hodowli papug, utrzymanie ich w dobrej kondycji nie sprawii najmniejszego kłopotu.